Μύρα ἐν χερσί, τὶ κατέχετε ὅλως; τῖνα δὲ ἐκζητεῖτε; νὺν ὁ φανεῖς Νεανίας ἐν τῷ τάφω βοᾷ, Ἐξανέστη ὁ Χριστός, καὶ Θεὸς ἤμών, ἀναστήσας φύσιν βροτῶν Ἄδου κευθμώνων.
Χαίροις τὸ τρισόλβιον ξύλον καὶ θεῖον, Σταυρὲ φῶς τοὶς ἐν σκότει, ὁ τετραπέρατον Κόσμον, τὴ ἑλλάμψει τὴ σή, τῆς Ἐγέρσεως Χριστοῦ προδεικνὺς τὰς αὐγάς, ἀξίωσον πάντας πιστούς, φθᾶσαι τὸ Πάσχα.
Ταύτη τὴ ἡμέρα, μυρίζει τὰ μύρα, τῆς θείας μυροθήκης, τὸ ζωομύριστον ξύλον, ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ, ὀσφρανθῶμεν τῆς αὐτοῦ θεοπνεύστου ὀδμής, αὐτὸν προσκυνοῦντες, πιστῶς εἰς τοὺς αἰῶνας.
Δεῦρο Ἐλισσαῖε, Προφήτα εἰπὲ ἐμφανῶς, Τὶ τὸ ξύλον ἐκεῖνο, ὁ εἰς τὸ ὕδωρ καθῆκες; ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ, δι' οὗ βάθους τῆς φθορᾶς ἀνειλκύσθημεν αὐτὸν προσκυνοῦντες, πιστῶς εἰς τοὺς αἰῶνας.
Πάλαι Ἰακώβ, προτυπῶν τὸν Σταυρόν σου Χριστέ, Ἰωσὴφ προσεκύνει, τῆς θείας ῥάβδου τὸ ἄκρον σκῆπτρον ταύτην φρικτόν, βασιλείας τε τῆς σῆς προορώμενος, ὅν νὺν προσκυνοῦμεν, πιστῶς εἰς τοὺς αἰῶνας.
Εὐλογοῦμεν Πατέρα, Υἱόν, καὶ ἅγιον Πνεῦμα.
Μίαν ἐν τρισί, χαρακτήρσιν οὐσίαν, δοξάζω ἀσυγχύτως μονοπροσώπως τὰ τρία, οὐδὲ τέμνω μορφὴ τὸν Πατέρα καὶ Υἵόν σὺν τῶ Πνεύματι, εἷς γὰρ ἐπὶ πάντων Θεός εἰς τοὺς αἰῶνας.
...Τὸ εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι... Τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. Καὶ ἐκεῖθεν ἐξελθόντες παρεπορεύοντο διὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οὐκ ἤθελεν ἵνα τις γνῷ· ἐδίδασκε γὰρ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ ἀποκτανθεὶς τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται.
