ΓΕΝΟΥΣ ΒΡΟΤΕΙΟΥ ΤΗΝ ΑΝΑΠΛΑΣΙΝ ΠΑΛΑΙ ....

Γένους βροτείου τὴν ἀνάπλασιν πάλαι,

Ἀδων Προφήτης Ἀββακούμ, προμηνύει,

Ἰδεῖν ἀφράστως ἀξιωθεῖς τὸν τύπον.

Νέον βρέφος γάρ, ἐξ ὅρους τῆς Παρθένου,

Ἐξῆλθε λαῶν, εἰς ἀνάπλασιν Λόγος.



Ἴσος προῆλθες τοὶς βροτοὶς ἑκουσίως,

Ὕψιστε, σάρκα προσλαβῶν ἐκ Παρθένου,

Ἰὸν καθάραι τῆς δρακοντείας κάρας,

Ἄγων ἅπαντας πρὸς σέλας ζωηφόρον,

Θεὸς πεφυκῶς, ἐκ πυλῶν ἀνηλίων.



Ἔθνη τὰ πρόσθεν τὴ φθορὰ βεβυσμένα.

Ὄλεθρον ἄρδην δυσμενοῦς πεφευγότα,

Ὑψοῦτε χείρας, σὺν κρότοις ἐφυμνίοις,

Μόνον σέβοντα Χριστόν, ὡς εὐεργέτην,

Ἐν τοῖς καθ ἡμᾶς συμπαθῶς ἀφιγμένον.



Ῥίζης φυεῖσα τοῦ Ἱεσσαὶ Παρθένε,

Ὅρους παρῆλθες, τῶν βροτῶν τῆς οὐσίας,

Πατρὸς τεκοῦσα τὸν πρὸ αἰώνων Λόγον.

Ὡς ηὐδόκησεν αὐτός, ἐσφραγισμένην,

Νηδὺν διελθεῖν τὴ κενώσει τὴ ξένη.