Οἱ ἐν Βαβυλώνι Παῖδες, τῶ θείω πυρπολούμενοι ζήλω, τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν, ἀνδρείως κατεπάτησαν, καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες, δροσιζόμενοι ἔψαλλον, Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον.
Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων, ποσὶν ἀχράντοις ὅρους ἐπέβη Θαβώρ, ἐν ὧ ἠλίου μᾶλλον αὐγῆς, ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον, νόμου προκρίτους, καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας, Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον.
Ἐν τῇ ἀπροσίτω δόξη, κατ' ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ, τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς, τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα, τὴν κτίσιν φαιδρύναν, τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας, Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον.
Ἱεροπρεπῶς ἐστῶτες, Μωσής τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ, τῆς θείας χαρακτήρα, τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες, Χριστὸν ἐν πατρώᾳ, ἐξαστράψαντα δόξη, ἀνέμελπον, Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον.
Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφής, τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσής, Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον, φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται, φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκῶς καταυγάζει τοὺς μέλποντας, Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον.
Ἐκ φωτογενοὺς νεφέλης, Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον, ὁρῶντες ἐν Θαβώρ, καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες, τὸν νοῦν ἑλλαμφθέντες, σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι, Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον.
...Τὸ εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι... Τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. Καὶ ἐκεῖθεν ἐξελθόντες παρεπορεύοντο διὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οὐκ ἤθελεν ἵνα τις γνῷ· ἐδίδασκε γὰρ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ ἀποκτανθεὶς τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται.
