ΤΟΝ ΑΡΝΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟΝ, ΑΜΝΑΣ Η ΑΣΠΙΛΟΣ ΠΑΛΑΙ...

Τὸν ἄρνα τὸν ἴδιον, ἀμνὰς ἡ ἄσπιλος πάλαι, καὶ ἄμωμος Δέσποινα, ἐν Σταυρῷ ὑψούμενον ὡς ἑώρακε, μητρικῶς ὠλόλυζε, καὶ ἐκπληττομένη, ἀνεβόα· Τὶ τὸ ὅραμα, τέκνον γλυκύτατον, τοῦτο τὸ καινὸν καὶ παράδοξον, πῶς δῆμος ὁ ἀχάριστος, βήματι Πιλάτου παρέδωκε, καὶ κατακρινοῦσι, θανάτῳ τὴν ἁπάντων σε ζωήν, ἀλλ ἀνυμνῶ σου τὴν ἄφατον, Λόγε συγκατάβασιν.