Ἐπαίδευσας ἄριστα,
ταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον,
ἐπιλέξαι τὸν γάμον,
ἢ μοναστῶν προτιμῆσαι δίαυλον,
διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντες·
εὐλογητὸς ὁ Θεός,
ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν.
Ὑπήνεγκας ὅσιε,
καρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος,
ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύνας,
ταύτας ἡγήσω πάτερ Παΐσιε,
διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονον,
θαυματουργίας σεμνέ,
ποικιλωνύμων παθῶν.
Παθῶν ὤφθης ὅσιε,
τῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος,
καὶ τῶν ἀλγηδόνων,
ἀσθενειῶν τῆς σαρκὸς Παΐσιε,
τῇ θεϊκῇ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτερος,
σὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν,
πάτερ ἠγάπησας.
Εὐφραίνεται ἔχουσα,
ἡ γυναικεία μάνδρα Παΐσιε,
Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφον,
ὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος,
καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τῷ Παντάνακτι·
εὐλογητὸς ὁ Θεός,
ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν.
...Τὸ εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι... Τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. Καὶ ἐκεῖθεν ἐξελθόντες παρεπορεύοντο διὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οὐκ ἤθελεν ἵνα τις γνῷ· ἐδίδασκε γὰρ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ ἀποκτανθεὶς τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται.
