Μία από τις δέκα εντολές που έδωσε ο Θεός στους Εβραίους αναφέρεται στην ημέρα που είναι αφιερωμένη στον Κύριο. Είναι η τέταρτη εντολή: Φύλαξαι την ημέραν των Σαββάτων αγιάζειν αυτήν, ον τρόπον ενετείλατό σοι Κύριος ο Θεός σου. Εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου, τη δε ημέρα τη εβδόμη σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου. Δηλαδή: Πρόσεξε να αφιερώνεις στον Θεό την ημέρα του Σαββάτου, όπως σε διέταξε Κύριος ο Θεός σου. Έξη ημέρες να εργάζεσαι και να κάνεις όλα τα έργα σου, την δε εβδόμη ημέρα θα έχεις σάββατα, δηλαδή ανάπαυση αφιερωμένη στον Κύριο και Θεό σου.
Στην Αγία Γραφή αναφέρεται, ότι ο Θεός τελείωσε το δημιουργικό του έργο την έκτη ημέρα. Τούτο σημαίνει, ότι η εκ του χάους εξελθούσα αρμονία της φύσεως θα εξακολουθεί να λειτουργεί αδιατάρακτος κατά τον Κλήμεντα Αλεξανδρείας και τίποτε απολύτως νέο δημιούργημα μετά την έκτη ημέρα δεν έγινε, το οποίον δεν υπήρχε εν τοις δημιουργήμασι της εξαημέρου καθ΄ ομοιότητα ή καθ’ ύλην ή κατ’ αρχήν. (1)
Κατά τον ιερόν Αυγουστίνο η δημιουργία και ο Σαββατισμός έχουν βαθύτερη έννοια δια την αναδημιουργία του κόσμου υπό του Υιού του Θεού. Όπως δηλαδή ο Πατήρ αφού δημιούργησε τον κόσμο αναπαυθηκε, έτσι και ο Υιός του Θεού αφού εργάσθηκε δια την απολύτρωση του ανθρωπίνου γένους αναπαύθηκε εν τάφω ειπών επί του σταυρού το «τετέλεσται!». Δι ημάς τους Χριστιανούς στην θέση του Σαββάτου είναι όχι η εβδόμη αλλά η μία του Σαββάτου η Κυριακή. Κατά ταύτη συνετελέσθηκε δια της αναστάσεως του Χριστού και επεσφραγίσθηκε δια της καθόδου του Αγίου Πνεύματος μετά 50 ημέρες το έργον της Απολυτρώσεως, η νέα δημιουργία, η αναδημιουργία, ανωτέρα ως θαυμασιωτέρα και θαυματουργικωτέρα κατά πολύ της πρώτης δημιουργίας, οδηγούσα ημάς εις το ευλογημένο Σάββατο την αιώνια και μακαρίαν ανάπαυση. Τύπος ήταν εκείνο το Σάββατον, ουσία είναι η Κυριακή αυτή. (1)
Η Κυριακή είναι η γενέθλιος ημέρα της σωτηρίας και της αναδημιουργίας του ανθρώπου. Κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, «όπως η πρώτη δημιουργία άρχισε την ημέρα της Κυριακής, έτσι και η δευτέρα δημιουργία άρχισε πάλι από την Κυριακή». Αυτή η καινούργια Δημιουργία του Θεού, λέει ο άγιος Γρηγόριος, είναι πιο λαμπρή και πιο θαυμαστή από την λαμπρή και θαυμαστή πρώτη Δημιουργία «διότι οδηγεί στην ουράνια κατάσταση».
Δια τούτο και τα μέσα του αγιασμού του νέου αυτού Σαββάτου, της Κυριακής, τα οποία εμείς οι Χριστιανοί κατέχουμε δια να επιτύχουμε την αιώνια ανάπαυση εν ουρανώ είναι ανώτερα του Εβραϊκού Σαββατισμού. Όταν ο Κύριος (Ιωάν 5,17) λέγει ότι ο Πατήρ μου έως άρτι εργάζεται, καγώ εργάζομαι, εννοεί την θείαν συντήρηση και διεύθυνση του κόσμου άνευ των οποίων ο κόσμος θα εξεμηδενίζετο. (2)
Βιβλιογραφία
1. Γιαννακόπουλος, Αρχιμ. Ιωήλ. Παράρτημα Προβληματισμών στην Παλαιά Διαθήκη. Η Παλαιά Διαθήκη κατά τους Ο - Κείμενον, Ερμηνευτική Παράφρασις, Σχόλια - Προβλήματα, Χάρται. 4η Επαυξημένη και Βελτιωμένη Έκδοση. Θεσσαλονίκη : Έκδοσις Ορθοδόξου Χριστιανικής Αδελφότητας "ΛΥΔΙΑ", 1986, Τόμ. Ι, σσ. 355-462.
2. Παναγιώτης, Τρεμπέλας. Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ερμηνείας. Αθήνα : Εκδόσεις Αδελφότητας Θεολόγων Ο ΣΩΤΗΡ, 2003.
